همانگونه که درمقاله پیش اشاره شد زبان بدن در کسب و کار و در حالت کلی اشکال مختلف ارتباط غیر کلامی یا رفتاری است که فرد را از طریق رفتارهای فیزیکی قادر به برقراری ارتباط با دیگران میکند. زبان بدن در کسب و کار اصطلاحی گسترده است که برای توصیف وضعیت بدنی، علائم، آهنگ صدا و لحن بیان، هماهنگی دست و چشم و رعایت فاصله مناسب جهت درک نیت فرد در مقایسه با کلمات گفتاری این فرد استفاده میشود. زبان بدن بخش مهمی از مهارت های کسب و کار است که در مورد آنها صحبت کرده ایم.
نکات زبان بدن در کسب و کار
نحوه ایستادن
اکثر اوقات هنگامیکه فردی را ملاقات میکنیم در مقابل آنها می ایستیم. روزانه بسیاری از مکالمات ما در حالت ایستاده انجام میشود. هنگامیکه به طور تصادفی دوستی را در خیابان ملاقات میکنیم و یا هنگامیکه با همکار یا رئیسمان در حالت ایستاده مکالمه ای کوتاه داریم همگی مستلزم شناخت زبان بدن مناسب این موقعیت ها است تا تاثیر مثبتی را به فرد مقابل انتقال داده و در عین حال معنی حالات و حرکات او را نیز بدانیم. یکی از مهمترین نکات “صاف ایستادن بدون خمیدگی به جلو یا عقب” است. کمر و شانه های راست در بلند قد دیده شدن شما کمک میکند و ظاهری بلندقدتر احساس و تاثیر خوبی بر جای میگذارد. به هیچ وجه قوز نکرده و خمیده نایستید. قوز کردن یا خمیده ایستادن احساس تنبلی، بی حالی و ضعف را به طرف مقابل منتقل میکند. همچنین وضعیت بد ایستادن حاکی از اعتماد به نفس پایین است. سعی کنید درست در مقابل فردی که با او در حال ارتباط هستید قرار گیرید. یک طرفه ایستادن نشان میدهد که شما قصد ادامه ارتباط نداشته و خواستار خاطمه هرچه سریعتر مکالمه هستید. در حال صحبت هیچگاه دستانتان را در جیبتان قرار ندهید، این حالت بی احترامی را نشان میدهد. نگه داشتن دست در جیب نشان میدهد که فرد تمایلی به ادامه صحبت ندارد. هنگامیکه در حال ایستاده با فردی صحبت میکنید برقراری تماس چشمی مناسب اهمیت بسزایی دارد. اگر تماس چشمی خود را از فرد مقابل دور کنید عدم علاقه خود را نشان داده اید.
تماس چشمی در زبان بدن
چشم ها آینه ای رو به ذهن انسان هستند. هنگامیکه حرکات چشم با سایر حالات بدنی ادغام میشود، اطلاعات بیشتری را در مورد افکار درون ذهن فرد میدهد. ارتباط چشمی در تمام تعاملات روزانه با افراد برای برقراری ارتباط و تبادل اطلاعات و همچنین زبان بدن در کسب و کار ضروری است. چشم ها تأثیر شگرفی در ارتباطات شما داشته و یکی از بخش های اصی و مهم زبان بدنتان هستند. حرکت چشم و استفاده از آن اغلب اولین رفتار غیرکلامی است که دیگران به آن توجه دارند. پژوهشگران به این نتیجه رسیده اند که هنگامیکه افراد در یک گفتگوی جذاب شرکت میکند، تقریبا ۸۰ درصد زمان نگاهشان بر روی صورت، البته نه فقط روی چشم هم‌صحبتشان متمرکز است. زمان و عمق تماس چشمی پیام های مخصوصی را مخابره می کند. به عنوان مثال، وقتی شخصی را برای اولین بار ملاقات می کنید تماس چشمی چند ثانیه ای مؤدبانه تلقی می شود اما اگر این زمان طولانی تر شود و به اصطلاح به شخص مقابل خیره شوید کاملاً بی ادبانه و آزاردهنده خواهد بود. هنگامیکه مغز در حال تصویر‌سازی و خلق چیزی است چشم ها تمایل به نگاه به راست را دارند و زمانی كه در حال به یادآوردن و یافتن واقعیت است به چپ نگاه می‌كنند که کاملا مربوط به نیمكره راست و چپ مغز میشود؛ احساسات و خلاقیت سمت راست، منطق و حافظه سمت چپ. چشم های تنگ شده نشانه ناامیدی است. نگاه با چشمان منقبض پیام ناامیدی را منتقل میکند. اجتناب از نگاه کردن به چشمان دیگران و یا تغییر ناگهانی مسیر نگاه نشاندهنده پنهانکاری یا دروغگویی است و در ضمن می تواند نشانه خجالت و یا عدم اعتماد به نفس نیز باشد.
لبخند زدن می تواند نشانه اعتمادبه نفس، دوستی و رفتار مثبت باشد و این حس را منتقل کند که مردم در کنار شما بودن را دوست دارند. از سوی دیگر مفهوم لبخند تصنعی و یا توأم با دستپاچگی کاملا بر خلاف مفهوم ذکر شده است. لمس کردن یا مالیدن بینی غالباً نشان تردید یا دروغگویی است. کشیدن نوک بینی که معمولا با چشمان بسته انجام می شود پاسخ منفی به درخواست طرف مقابل تلقی می شود. کشیدن یا بازی کردن با موها نشانه احساس عدم امنیت یا اعتمادبه نفس پایین است که در افراد عصبی به وفور دیده میشود.
حرکات دست
این یک شگرد شناخته شده است که وکلا نوک انگشتان خود را به شکل یک ساختار هرمی شکل کنار هم قرار میدهند تا معنای دانش را القا کنند. دست به سینه بودن می تواند حالت تدافعی یا پایان مکالمه باشد. اگر دست به سینه باشید در حالی که پاها را بر روی یکدیگر قرار داده اید سدی میان شما و دیگران ایجاد می شود. قرار دادن دست ها بر روی کمر اعلام آمادگی برای واکنش و حتی پرخاشگری را نشان می دهد و چندان دوستانه نیست. غالباً نوجوانان برای نشان دادن مخالفت خود از این حرکت استفاده می کنند. بهم مالیدن دست ها غالبا زمانی انجام میشود که ما انتظار یک اتفاق خوشایند را داریم. نشان دادن کف دست ها نشان صداقت، روراستی یا بیگناهی است. جویدن ناخن ها را میتوان بخشی از حرکات دست بشمار آورد که نشانه دستپاچگی، استرس، اضطراب و یا عدم احساس امنیت است. ضربه زدن با انگشتان نیز این پیام را به طرف مقابل می دهد که شما خسته شده اید. این حرکت نشانه ناشکیبایی است و به طرف مقابل می فهماند که باید کاری انجام دهد.
