معانی بسیاری برای اصطلاح “کارآفرینی” وجود دارد. اگر به دنبال تعریف کارآفرینی در متون کلاسیک مدیریت باشیم، یکی از رایجترین تعریفها متعلق به هوارد استیونسن از مدیران سابق انتشارات دانشگاه هاروارد است. او میگوید: “کارآفرینی تعقیب فرصتهاست. فرصتهایی که فراتر از منابعی هستند که امروز در دسترس داریم”. در تعریف استیونسن دو کلمه کلیدی وجود دارد. یکی فرصت جو بودن و جستجوی فرصتهای جدید و دیگری محدود نشدن به منابع موجود. شاید بتوان گفت در تعریف کارآفرینی از نگاه استیونسن، ساختن مسیرهای جدید در اقتصاد و محیط کسب و کار اهمیت ویژهای پیدا میکند.
با بررسی اکثر تعاریف موجود میتوان به این نتیجه رسید که کارآفرینی “یک سیستم در کسب وکار است که در آن از فرصت های موجود درون حیطه یک بازار استفاده میشود.” كارآفريني فرآيند يا مفهومي است كه در طي آن فرد كارآفرين با ايده هاي نو، خلاق و شناسايي فرصت هاي جديد و با بسيج منابع به ايجاد كسب و کار و تشکیل سازمان هاي جديد میپردازد. اين امر توام با پذيرش خطرات است ولي اغلب منجر به معرفي محصول يا ارائه خدمات به جامعه مي شود. خوداشتغالی مستلزم این است که تمام فرصت های موجود درون سیستم اقتصادی در ایجاد و عملکرد سازمان های جدید به کار گرفته شود. یک کارآفرین بالقوه باید به دنبال فرصت های سرمایه گذاری دربازار بوده تا اینکه بتوانند کسب و کار را به طور موفق آمیز بر مبنای فرصت های قابل شناسایی به پیش برد. بنابراین با توجه به وظایف یک کارآفرین در نهایت میتوان اصطلاح “کارآفرینی” را به عنوان عملکردی تعریف کرد که عملکردهای متعدد زیر را پوشش میدهد:
- ساخت سازمان ها
- ایجاد خوداشتغالی
- استفاده از منابع موجود
- گردهم آوری عوامل متعدد تولید به شیوه ای ملموس
- شناسایی و بهره برداری از فرصت های کسب وکاری درون بازار موجود
یک “کارآفرین” به چه کسی گفته میشود؟
کارآفرینان افرادی از کسب وکار هستند که میتوانند وجود فرصت های کسب وکاری را در حوزه های مربوطه تشخیص داده، شناسایی کنند و سپس برای ایجاد محصولات جدید با به کارگیری روش های نوین تولید در بازارهای مختلف، از این فرصت ها استفاده نمایند. كارآفرين نياز به استقلال دارد. ذهن پوياي او مرزهاي از پيش تعیین شده و قالب هاي رايج را در هم مي شكند و با وجود اینکه همان چيزي را مي بيند كه ديگران مي بينند، چيزي را مي انديشد كه ديگران نمي انديشند. این موضوع حائز اهمیت است که با وجود اینکه اکثر کسب وکارهای کارآفرینی از اندک شروع به کار میکنند، صاحبان یک چنین کسب وکارهایی افراد کارآزموده ای هستند که قبل از سرمایه گذاری در کسب وکار تمام ابعاد آن را مورد بررسی قرار داده اند. صاحبان کسب وکارهای کوچک از ریسک ها و خطرات بیم دارند ولی یک کارآفرین موفق بسیار خلاق بوده و حتی هنگامیکه ریسک بسیار بالایی وجود داشته باشد میدانند که چگونه در محیط کسب و کار سودآوری کنند. در حقیقت ابتکار و نوآوری مبنای هر نوع کارآفرینی است. یکی از ابزارهایی ست که در کسب برتری در مقابل بازیکنان مطرح بازار کسب وکار میتواند کمک قابل توجهی نماید. بنابراین میتوان کارآفرینان را به شکل زیر تعریف نمود: “فرد یا گروهی از افراد که فعالیت های کارآفرینی را انجام میدهند که مبتنی بر روش های نوآورانه آنها برای حل مشکلات واقعی است.” کارآفرینان خصوصیات بارز متعددی دارند که خود اتکایی اولین ویژگی یک کارآفرین است. این ویژگی نیروی محرکه کارآفرین در مبارزه با سختی ها است. بنابراین اگر می خواهید کارآفرین باشید باید این توانایی را در خود تقویت کنید. آنها شکارچی فرصت ها هستند. کارآفرین بسادگی می تواند میان یک فرصت بدون مزیت با دیگری که در دل آن فرصت شکوفایی نهفته است، تمایز قائل شده و دومی را شکار کند. تحمل ریسک از دیگر ویژگی های اینگونه افراد می باشد. یک کارآفرین می تواند ریسک ناشی از شکست را پذیرفته و تحمل کند. خوش بینی از ویژگیهای مهم و بارز دیگر یک کارآفرین است. برای همین بسیاری از کارآفرینان جوان هستند چرا که آنها معمولا” به هر کاری خوشبین می باشند. کارآفرین در برخورد با مشکل بدون آنکه ذهن خود را مخدوش کند مبارزه می کند تا آنرا از میان بردارد.
در مقالات بعدی ویژگی های یک کارآفرین موفق، انواع کارآفرینان و نقش هایی که یک کارآفرین موفق ایفا میکند مورد بررسی قرار گرفته است.