چرا گوشی هایی با پردازنده ی هست هسته ای و حتی ده هسته ای رایج شده اند در حالی که به ندرت میتوان نرم افزار هایی یافت که با حداکثر دو الی چهار پردازش همزمان بتوانند از پردازش چند هسته ای استفاده کنند؟ خب این سوالی ایست که تا کنون به صورت یک معمای منطقی به آن نگریستده میشد. ولی اخیرا گروهی از محققان سایت Anandtech تصمیم گرفتند که با تلاشی گسترده ، یک بار و برای همیشه در مبحث کارایی پردازنده های چند هسته ای برای فعالیت های روزمره ی ما با گوشی اندرویدی مان پاسخ مناسبی برای این سوال بیابند.
آنها یک سری کار های رایج مانند باز کردن Hangouts ، نوشتن پیامک ، بازکردن یک سایت ، استفاده از دوربین ، نصب کردن نرم افزار از Play Store گوگل و … را انتخاب کردند. هدف این بود که مشخص کنند آیا پردازش چند هسته ای موثر واقع می شود و اگر شد ، در کجا و چه موقعیت هایی موثر میباشد و همچنین دنبال پاسخ به این سوال بودند که اثر پردازش چند هسته ای در چیپست هایی با تکنولوژی big.LITTLE – ترکیبی از چهار هسته ی پر قدرت و پر مصرف Cortex A57 و چهار هسته ی کوچک تر و کم مصرف Cortex A53 برای کار های قرار ساده تر مورد استفاده واقع میشوند – که در اکثر پردازنده های هشت هسته ای امروزی میتوان یافت ، بیشتر است یا در طراحی دیگری که مدیاتک از آن در چیپست Helio X10 خود استفاده کرده که ترکیبی از هشت هسته ی کوچک A53s هست که به آن طراحی متقارن گفته می شود.
نتیجه ی آزمایشات و تجزیه تحلیل های آنها یک مقاله ۱۶ صفحه ای پر از اصطلاحات علمی و نمودار ها برای تحلیل هر کدام از حالات استفاده میباشد که اگر بخواهیم چکیده ی آن را به صورت مفید در یک جمله بیان کنیم باید گفت که اگر توزیع بار و مدیریت قدرت به طور صحیحی انجام بگیرد ؛ آنگاه هرچه تعداد هسته ها بیشتر ، نتیجه خوشایند تر میباشد . یک خوشه با چهار هسته کارامد تر و با کفایت تر از یک خوشه ی دو هسته ای خواهد بود. هم چنین پردازنده ای با دو خوشه جدا از هم که یکی دارای هسته های کوچک و دیگری هسته های بزرگ باشد ، بهتر از پردازنده ای با یک خوشه که دارای هسته های نا همگن هستند عمل میکند. و به همین ترتیب می توان این نتیجه را تعمیم داد.
درحالی که اکثر حالت های استفاده حاکی از این بودند که چهار هسته ی پردازشی در شرایط فعلی جامعه ی اندرویدی مطلوب میباشد ؛ ولی برخی موارد یافت میشد که پردازنده های هشت هسته ای عملکرد بهتری نشان میدادند که از آنها میتوان به بارگیری صفحات سایت ها و نصب نرم افزار ها اشاره کرد. با توجه به این که اغلب به چه صورتی از مرورگر گوشیمان استفاده میکنید ، میتوانیم این اطمینان را به شما بدهیم که پردازنده های هشت هسته ای تنها یک حقه ی تبلیغاتی نبوده ، بلکه در فعالیت های زندگی واقعی هم کاربرد دارند. ونتیجه ی کلیدی این که :
در پایان آنچه که از این آزمایش باید نتیجه گرفته شود میتواند این باشد که دستگاه های اندرویدی میتوانند بیشتر از آنچه که در ابتدا انتظار داشتیم از پردازش چند هسته ای بهره ببرند. مدارک محکمی وجود دارد که ثابت میکند نه تنها طراحی چهار در مقابل چهار big.LITTLE معتبر است ، بلکه ما به طور تجربی شاهد مزیت های استفاده از پردازنده هایی با طراحی هشت هسته ی کوچک -در دو خوشه- نسبت به چهار هسته ی مشابه در یک خوشه بوده ایم.
