راه اندازی سرمایه گذاری پتانسیلی دارد که منجر به بازدهی قابل توجهی می شود. اما این کار بدون ریسک و عاری از خطا نیست. تضمینی وجود ندارد که کسب و کار یک شرکت نوپا رونق پیدا کند و یا شکست بخورد. قبل از سرمایه گذاری در یک شرکت نو پا و تبدیل به یک سرمایه گذار خطرپذیر چندین سوال کلیدی وجود دارد که سرمایه گذاران باید به آن ها پاسخ دهند. سرمایه گذاری در راه اندازی یک شرکت فرصتی بسیار عالی برای سرمایه گذاران جهت گسترش نمونه کارها و و مشارکت در موفقیت یک کارآفرین است. حتی اگر یک شرکت جریان نقدی قوی ای داشته باشد چیزی که بر روی کاغذ خوب به نظر می رسد احتمالا در در دنیای واقعی این گونه نخواهد بود. ” شروع استارت آپ” از روشهایی است که ایده ها را به مرحله بازدهی میرساند که البته چالش های مخصوص خود را دارد.
پرسشهای پیش از سرمایه گذاری
1. چه سطحی از مشارکت لازم است؟
سطح مشارکت در راه اندازی یک سرمایه گذاری با نوع آن ارتباط مستقیم دارد . به عنوان مثال کسی که از طریق یک شرکت سرمایه گذاری در راه اندازی یک موسسه تازه تاسیس اقدام به سرمایه گذاری می کند، با تیم اجرایی تعامل محدودی خواهد داشت. از سوی دیگر یک ایده سرمایه گذار دید بسیار متفاوتی نسبت به قضیه دارد. در مرحله شکل گیری ایده سرمایه گذار سهام مالکیتی را در این شرکت اختصاص می دهد، بدین معنی که در کنار مدیریت راه اندازی شرکت حق تصمیم گیری نیز خواهد داشت . در مقایسه با این، یک سرمایه گذار که کمپین راه اندازی را تأمین بودجه می کند نیز سهم حقوق مشارکتی دریافت می کند اما مانند سرمایه گذار دامنه کنترل یکسانی را نخواهد داشت. از اینرو هنگام صرف پول در راه اندازی یک شرکت، تعیین دقیق و واضح مقدار و چگونگی دخالت و مشارکت طرفین حائز اهمیت است.
2. چارچوب زمانی چیست؟
سرمایه گذاری یک بازی طولانی مدت است. اما باید در جدول زمانی ایده هایی داشته باشید تا بتوانید آنها را با انتظارات شخصی خود مقایسه کنید. با اینکه برخی سرمایه گذاران با انتظار ده سال بازگشت پولشان مشکلی ندارند، گروه دیگری می خواهند پول شان ظرف پنج سال به دستشان برگردد .
ارزیابی سابقه مسیر آغاز یک سرمایه گذاری برآورد تقریبی میزان آن را راحت تر خواهد کرد . یکی از راه های قضاوت یک شرکت توجه به میزان هزینه های ماهیانه آن است. به این سادگی میزان هزینه ای که ماهانه خرج می شود را میتوان فهمید . اگر یک راه اندازی هنوز در مراحل اولیه خود بوده، اما هزینه سرمایه گذاری شده و مصرفی ماهانه فراتر از انتظار باشد ، احتمالا نشانه آن است که سرمایه گذاران برای دریافت پرداختی ها بیشتر منتظر خواهند ماند.
3. نرخ بازده مورد انتظار چیست؟
بررسی احتمال بازگشت سرمایه (ROI) در ارتباط با راه اندازی موردنظر باید برای سرمایه گذارانی باشد که بر روی به حداکثررسانی درآمدشان تمرکز دارند. در اینجا نیز بازده و بازگشت سرمایه به نوع سرمایه گذاری انجام شده بستگی دارد.
برای یک سرمایه گذار معمولا پیش بینی بازگشت سالانه سرمایه در محدوده 30٪ تا 40٪. است . از سوی دیگر سرمایه گذاران بر این باورند که سطح بالاتر ریسک، انتظار بالای بازگشت سرمایه تعبیر میشود. تامین بودجه کلان از سهم مالکیت همان استراتژی سرمایه گذاری با ریسک بالا است و به خاطر این که هنوز نسبتا جدید است، تعیین میزان میانگین کار دشواری است. در هنگام برآورد بازده ها باید احتیاط کنیم که هیچ هزینه و یا هزینه های مربوط به سرمایه گذاری نادیده گرفته نشود. هر چه هزینه های مرتبط بیشتر باشد، بازده ها بیشتر کاهش میابند.
4. سرمایه گذاری چگونه تنوع را تحت تاثیر قرار می دهد ؟
تنوع معیار هر سرمایه گذاری قابل اعتمادی است و اولین هدف به حداقل رساندن ریسک بدون کاستن بازگشت سرمایه است. با این حال پیدا کردن تعادل مناسب، می تواند دشوار باشد . با توجه به سهام اختلافات واضحی بین طبقات دارایی وجود دارد که گسترش خطر را آسان تر می کند. شروع سرمایه گذاری نیاز به یک تفکر متفاوت دارد، چرا که اساسا یک حالت تصادفی است. به عنوان یک قاعده کلی، در شروع سرمایه گذاری هر چه پول و هزینه بیشتر صرف شود، شانس دستیابی به بازده هدف نیز بیشتر است.
5. آیا استراتژی خروجی روشنی وجود دارد ؟
داشتن یک استراتژی خروجی قطعی در محل شرط لازم برای هر گونه سرمایه گذاری است که به ویژه در شروع به کار بسیار حائز اهمیت میباشد. سرمایه گذاران باید شفاف سازی کنند که کی و چگونه قادر به عقب نشینی از سرمایه گذاری اولیه همراه با هر گونه سود مربوطه هستند. یک سرمایه گذار باید موضوع را بداند که در چه مرحله ای قادر به فروش سهام خود است. به این خاطر است که چرا باید از چهارچوب زمانی آگاه باشد تا هر وقت که بخواهد بتواند از آن خارج شده و انصراف دهد.